ضرر ۱۰۰۰ میلیاردی پورتو با رفتن طارمی

به گزارش حمیت نیوز(حمنا)؛ پورتو 16میلیون یورو از طارمی ضرر دید»، این گزارش امروز (سه شنبه) نشریه آبولا پرتغال از ضرر بزرگ باشگاه پرتغالی از جدایی رایگان ستاره تیم ملی ایران است. باشگاه پورتو می‌توانست با فروش به موقعه ارزشمندترین فوتبالیست ایران، 2 مهاجم جوان با این پول جذب کند.

اینتر، میلان، تاتنهام، سویا، آرسنال و ناپولی از جمله باشگاه‌های علاقه مند به ستاره ایرانی بودند.اما تابستان گذشته میلان مشتری اصلی و جدی طارمی بود حتی با بازیکن ایرانی به توافق رسید اما در آخرین گام پورتو حاضر به فروش مهاجم ملی پوش خود با مبلغ 16 میلیون یورو نشد و 20 میلیون خواست تا این انتقال صورت نگیرد.طارمی در نهایت در پورتو ماند اما در زمستان با رقیب سنتی میلان یعنی اینتر به توافق رسید تا تابستان پیش رو به صورت رایگان راهی سری آ شود.

نشریه پرتغالی گزارش می‌دهد که مدیران باشگاه پورتو یک سال به اتمام قرارداد طارمی می‌توانستند با فروش این ستاره «درآمدزایی خوبی داشته باشند».بر اساس گزارش نشریه گازتا دلو اسپورت ایتالیا، طارمی کانون توجه میلان و اینتر بود ولی این قهرمان سری‌آ بود که موفق شد «مهاجم ایرانی را بدون پرداخت پولی به سری آ بیاورد».

داستان پورتو با طارمی و جدایی این ستاره ایرانی از باشگاه پرتغالی بعد از 4 سال درخشش بدون پرداخت پولی تنها داستان نقل و انتقالات فوتبال جهان به این شکل نیست.کیلیان امباپه هم مسیری مثل طارمی رفت و باشگاه پاری سن ژرمن هم مجبور است گران ترین فوتبالیست دنیا با ارزش 180 میلیون یورو را به صورت رایگان در اختیار باشگاه رئال قرار دهد.

نشریه اوجوگو پرتغال می‌نویسد که مدیریت باشگاه پورتو می‌توانستند با برخورد بهتر با پیشنهادات رسیده در تابستان گذشته و فروش به موقعه طارمی 16 میلیون یورو کسب کنند.اما نشریه رکورد پرتغال گزارش می‌دهد که پورتو تابستان گذشته اگر طارمی را به میلان می‌فروخت جایگزین مناسبی برای این بازیکن در خط حمله‌اش نداشت و از کورس قهرمانی بازمی‌ماند.

سایت پورتو نیوز می‌نویسد که مدیریت باشگاه پورتو می‌توانستند یک سال مانده به پایان قرارداد طارمی با او مذاکره کنند و قراردادش را تمدید کنند و از طرفی با جذب مهاجمان جدید برای او جایگزینی در آینده پیدا می‌کردند تا با نگه داشتن طارمی در این فصل از کورس قهرمانی عقب نمی‌افتند و با فروش این بازیکن در تابستان پیش رو دست خالی هم نمی‌ماندند.